به نقل از «عصر ایران»

این افراد هرگز سراغ مدیتیشن نروند!

تاریخ انتشار: ۲۶ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۶۳۲۵۷۳

مدیتیشن، مراقبه، یا درون‌پویی (Meditation) عملی است که در آن فرد از یک تکنیک - مانند ذهن‌آگاهی، یا تمرکز ذهن بر روی یک موضوع، فکر یا فعالیت خاص - برای آموزش توجه و آگاهی و دستیابی به یک حالت روان و آرام و پایدار ذهنی استفاده می‌کند. برابر پیشنهادشدۀ دیگر برای واژه «درون‌کاوی» است.

مدیتیشن ابزار زیبایی برای پرورش خوداندیشی و آرامش ذهن است، اما نه برای همه! مدیتیشن اَشکال زیادی دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

هرگونه فعالیتی که تقویت‌کننده‌ی آرامش، خوداندیشی و خودآگاهی باشد را می‌توان نوعی مدیتیشن در نظر گرفت. مدیتیشن به‌‌طور کلی فنون و روش تسلط بر ذهن است.

اما مدتیشن برای کسانی که دچار این ۵ مشکل مزمن هستند نه تنها مفید نیست بلکه می‌تواند به بدتر شدن وضع آن‌ها منجر شود.

در این مطلب روی مدیتیشن سنتی تمرکز می‌کنیم:
نشستن در سکوت، تمرکز روی تنفس و آرام کردن ذهن و بدن. شاید در ظاهر تمرین آرامش‌بخشی به نظر برسد، اما مشکل کجاست؟ اگر دچار یکی از بیماری‌های مزمن زیر هستید، مدیتیشن گزینه مناسبی برای شما نیست.

۱. اضطراب شدید: اضطراب، دنیای درونی شما را آغشته به افکار مزاحم و وسواس‌گونه، نشخوار فکری یا کج‌خیالی می‌کند. در نتیجه، توجه کردن به این دنیای درونی (سازوکار مدیتیشن) سبب افزایش هراس و ناراحتی این افراد خواهد شد.

۲. افسردگیِ در حال پیشرفت: کسانی که با افسردگی سروکله می‌زنند، خودشان را منزوی می‌کنند، از دنیا فاصله می‌گیرند و زمان بیش از حد زیادی را در تنهایی سپری می‌کنند. مدیتیشن این قبیل گرایشات آن‌ها را تشدید می‌کند.

۳. ضربه‌های روحی: این قبیل ضربات موجب گسستگی و حملات پانیک (وحشت‌زدگی) می‌شود. وقتی ضربات روحی برانگیخته شوند، ذهن به متلاشی شدن گرایش پیدا می‌کند، بنابراین تلاش برای آرام کردن افکار با مدیتیشن به یک چالش حل‌نشدنی تبدیل میشود.

۴. دوره‌های روان‌پریشی: روان‌پریشی به طور کلی به عنوان وقفه‌ی واقعیت‌ تعریف می‌شود که طی آن خودپنداره‌ی فرد، بی‌ثبات و شکننده است. مدیتیشن این وقفه را بیشتر و کژاندیشی‌ها را تشدید می‌کند.

۵. اعتیاد: اگر کسی در اوج اعتیاد باشد، هیچ شکلی از مدیتیشن در او اثر نمی‌کند، برعکس، مدیتیشن میلِ شدید به مصرف مواد مخدر و الکل را افزایش می‌دهد.

مدیتیشن غیرسنتی
در اَشکال غیرسنتیِ مدیتیشن، توجه شما با انجام یک کار یا فعالیت به دنیای بیرون معطوف می‌شود. مدیتیشن‌هایی که شامل تجربیات لمسی شوند، شما را از دنیای خودتان بیرون می‌کشند و در پریشانی‌های درونی شما وقفه ایجاد می‌کنند. برای مثال، من با مرد جوانی کار می‌کردم که بعد از یک تصادف وحشتناک دچار آسیب روحی، اضطراب و نشانه‌های اختلال استرس پس از سانحه شده بود.

صرف‌نظر از تلاش‌هایش برای روی آوردن به مدیتیشن برای آرام کردنِ ذهنش، با شکست مواجه شد و نتیجه‌ای نگرفت. در واقع، با هر تلاش حالش بدتر می‌شد! تا اینکه یک روز حین مرتب کردن گاراژ، یک تکه کوچکِ تازه‌بریده‌شده‌ی کاج را پیدا کرد. چاقوی جیبی‌اش را درآورد، روی یک جعبه نشست و شروع به کنده‌کاری روی چوب کرد. هرقدر بیشتر روی چوب تمرکز می‌کرد، آرامش بیشتری احساس می‌کرد.

برای او کنده‌کاری روی چوب تبدیل به شکل جدیدی از مدیتیشن شد. اوایل، اشیاء ساده‌ی خانگی از قبیل چنگال و قاشق چوبی می‌ساخت و آن‌ها را به دوستان و خانواده هدیه می‌داد. به مرور کنده‌کاری‌های بزرگ‌تر را تجربه کرد و حتی در یک کلاس هنری هم ثبت‌نام کرد. او با این شکلِ جدید مدیتیشن توانست ضربان قلب، متابولیسم و ذهنش را آرام کند و روی چیزی غیر از «دردی» که داشت تمرکز کند. اشیائی که او می‌ساخت نماد شفای او بودند.

چگونه مدیتیشن مناسب خودتان را پیدا کنید
به کارهای بی‌سروصدایی فکر کنید که از انجامشان لذت می‌برید و با انجامشان انرژی و تمرکز ذهن‌تان بالا می‌رود. به حس و حالتان پس از انجام این فعالیت‌ها دقت کنید؛ اگر احساس آرامش بیشتری می‌کنید پس در مسیرِ درستی قرار دارید. برخی از اَشکالِ غیرسنتیِ مدیتیشن عبارتند از: پیاده‌روی، کوهنوردی، ماهیگیری، شنا، موج‌سواری، نقاشی، آشپزی، آواز خواندن، ورزش، نوشتن، نرمش، رنگ‌آمیزی، صنایع دستی، دوچرخه‌سواری، مطالعه یا باغبانی. برای یافتن شکلِ مناسبِ مدیتیشن برای خودتان باید زمان صرف کنید و آزمایش کنید تا بتوانید از این ماجراجویی لذت ببرید.

گفتنی است مدیتیشن یک تکنیک و تمرین ذهنی و بدنی است که در آن شخص به آرامی توجه خود را به درون می‌برد تا به آرامش جسمی و ذهنی دست پیدا کند. اکثر انواع مدیتیشن از تمرینات مذهبی شرقی به خصوص از هند، چین و ژاپن به غرب رفته‌است. تنها در سه دهه اخیر است که این تکنیک‌ها به‌طور جدی برای دستیابی به سلامتی، بخصوص برای درمان استرس و کاهش دردهای مزمن به کار می‌رود.

منبع: میگنا

منبع: عصر ایران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۶۳۲۵۷۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرا برای کاهش ‌وزن‌ نباید سراغ «پیکرتراشی» بروید؟

ایسنا/خوزستان یک فوق تخصص جراحی پلاستیک و زیبایی گفت: اگر فردی احساس چاقی می‌کند یا از وزن خود رضایت ندارد به هیچ عنوان نباید به فکر عمل جراحی پلاستیک زیبایی باشد بلکه قبل از آن باید به همکاران متخصص تغذیه یا متخصصان چاقی مراجعه کند و در نهایت پس از کاهش وزن و رسیدن به وزن ایده‌آل، به جراح پلاستیک مراجعه کند.

سید صاحب حسینی‌نژاد در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به تمایل به انجام عمل‌های زیبایی از جمله پیکرتراشی اظهار کرد: در حال حاضر عمل‌های زیبایی به ویژه پیکرتراشی در سطح جامعه بسیار فراگیر شده است در حالی که باید توجه شود این جراحی‌ها، عمل‌های درمانی هستند؛ همان طور که افراد برای بسیاری از بیماری‌ها مانند بیماری قلبی و گوارشی به پزشک مراجعه می‌کنند باید برای انجام عمل‌های زیبایی نیز به پزشک مربوطه مراجعه کنند.

وی افزود: در مدت آموزش جراحی پلاستیک و زیبایی به جراحان فوق تخصص، آموزش‌هایی ارائه می‌شود تا بسیاری از مراجعه‌کنندگان را از انجام عمل‌ها منصرف کنند. یادمان باشد که فرد برای انجام عمل زیبایی به ویژه پیکرتراشی باید از هر نظر در سلامت کامل عمومی باشد. به هیچ عنوان نباید دیابت داشته باشد و در صورت داشتن این بیماری، باید دیابت کنترل شده باشد. همچنین فرد نباید بیماری تیروئید داشته باشد و در صورت داشتن این بیماری، باید کنترل شده باشد.

این فوق تخصص جراحی پلاستیک و زیبایی بیان کرد: زمانی که فردی به یک پزشک فوق تخصص جراحی پلاستیک و زیبایی مراجعه می‌کند باید ارزیابی‌های قبل از عمل برای وی انجام شود. به طور مثال فاکتورهای خون، دیابت، تیروئید، کبد و کلیه بررسی شود و فرد باید از هر نظر در سلامت کامل باشد یا بیماری وی تحت کنترل باشد.

حسینی‌نژاد عنوان کرد: پیکرتراشی شامل آبدومینوپلاستی، لیپوساکشن و لیپوماتیک است. لیپوماتیک‌ها، جراحی‌هایی هستند که تنها تجمع موضعی و کوچک چربی در سطح بدن را برطرف می‌کنند اما لیپوساکشن بسیار فراگیرتر است و چربی‌های قسمت‌های مختلف بدن را تخلیه می‌کند.

وی افزود: آبدومینوپلاستی نیز یک عمل جراحی است که بر لیپوساکشن افزوده می‌شود. در این جراحی، شاخص توده بدنی برای شروع عمل‌های پیکرتراشی بسیار مهم است و فردی که تحت این جراحی قرار می‌گیرد باید شاخص توده بدنی مناسبی داشته باشد و دچار چاقی‌های مفرط نباشد.

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز با بیان اینکه عمل‌های جراحی پلاستیک برای کاهش وزن نیستند، گفت: اگر فردی احساس چاقی می‌کند یا از وزن خود رضایت ندارد به هیچ عنوان نباید به فکر عمل جراحی پلاستیک زیبایی باشد بلکه قبل از آن باید به همکاران متخصص تغذیه یا متخصصان چاقی مراجعه کند و در نهایت پس از کاهش وزن و رسیدن به وزن ایده‌آل، به جراح پلاستیک مراجعه کند.

وی افزود: تاکید می‌شود کسانی که عمل‌های زیبایی انجام می‌دهند خود را به عنوان بیمار فرض کنند بنابراین بیمار حتما باید به پزشک مراجعه کند و به جز پزشکان دوره‌دیده جراحی پلاستیک که در عمل‌های سخت تبحر دارند، نباید به فرد دیگری مراجعه کرد.

حسینی‌نژاد گفت: جراحی‌های پیکرتراشی با عارضه و مرگ و میر همراه هستند. اگر فردی از نظر سلامت عمومی و ایمنی در شرایط مناسب و ایده‌آل نباشد شانس آسیب، عارضه و مرگ و میر برای وی وجود دارد بنابراین تاکید می‌شود برای انجام جراحی به متخصص جراحی پلاستیک مراجعه شود تا همه جنبه‌های عمومی بررسی و سنجیده شود.

وی افزود: کارهای زیبایی باید توسط پزشک متخصص زیبایی انجام شود و کلینیک‌های زیبایی یا کسانی که در این خصوص فعالیت دارند، صلاحیت انجام این کار را ندارند. این عمل‌ها توام با عارضه و مرگ و میر هستند و فرد باید در شرایط بسیار مناسب جراحی شود. 

انتهای پیام